Ezel opvoeden

Als mens bepalen we hoe het leven van onze ezel er zal uitzien. Voor zijn verzorging is hij immers afhankelijk van ons. Een optimale verzorging zorgt voor een gelukkige ezel. Hiermee is de eerste stap voor een ezel-waardig leven al gezet! Het liefst hebben we een brave ezel... Niet zo vanzelfsprekend, ook daar moet aan gewerkt worden. Al van bij de geboorte beginnen we met onze ezel op te voeden. We leren hem zijn voeten optillen en doen hem een halster aan. Een ezel leert snel en vergeet nooit meer wat hij geleerd heeft. Een welopgevoede ezel is een zegen voor het baasje! Vertrouwen, respect en geduld zijn de grondleggers voor een perfecte mens-ezel relatie. De liefde voor je dier is de rode draad tijdens zijn opvoeding. Alles wat je geeft krijg je in honderdvoud terug.. Wie liefde zaait, zal liefde oogsten! Een spreekwoord dat kan tellen voor alles wat leeft. 

In de eerste plaats is dit een oefening die in de omgang met je ezel zeer nuttig zal zijn. Een ezel die halsstarrig weigert achteruit te stappen, kan een hindernis zijn tijdens de dagelijkse verzorging en je eigen veiligheid in het gedrang brengen.  Bijvoorbeeld: hij staat voor de poort, voor de kruiwagen of voor de ingang van de stal. In het slechtste geval staat hij op je voet of op een kledingstuk.. Daarom leren we op een eenvoudige, respectvolle manier onze ezel wijken voor druk. Hierbij plaatsen we een hand op zijn borst, met lichte druk vragen we hem om achteruit te stappen. Dit lukt zeker niet bij de eerste poging! We verhogen de druk. Van zodra de ezel nog maar één centimeter wijkt, laten we los en wordt hij beloond. Wie geen voorstander is van een voedselbeloning: een knuffel met een "goed zo!" kan wonderen doen! Naarmate de oefening vordert verminderen we  we de druk. Wie volhoud zal merken dat deze na een tijdje overbodig wordt. Gewoon een aanraking met de hand zal volstaan om je ezel te laten wijken. Voor de ezeltjes die ik verzorg volstaat het bevel "achteruit" om hen te laten gehoorzamen. Zoiets bereik je niet in één dag maar is het resultaat van het feit dat ze met respect behandeld en opgevoed worden. Een ezel die wijkt voor zijn baasje bewijst dat hij hem/haar respecteert. Wederzijds respect is immers noodzakelijk voor een perfecte mens/ezel relatie!  Probeer nooit met geweld je leiderschap af te dwingen. Ezels vergeten zelden en kiezen zelf hun vrienden. Laat ze vooral voelen dat je het goed meent met hen. Ze zullen je belonen met een altijd durende vriendschap!

Jong geleerd is oud gedaan! Daarom halsteren we een ezel al kort na de geboorte. Gebeurt dit niet op vroege leeftijd dan kan het later een moeilijke opgave worden om je ezel te laten wennen aan het aandoen en dragen van een halster. Heel belangrijk: doe niet alleen een halster aan voor iets wat voor de ezel minder leuk is. (dierenarts, hoefsmid, toedienen van medicijnen...) Voor het halsteren gaan we om het gemakkelijk te maken, links naast de ezel staan. Zo sta je in de beste positie om de riempjes van de halster die zich aan deze kant bevinden te kunnen sluiten. Om de ezel op zijn gemak te stelen wrijven we zacht over zijn hals; belonen als hij blijft staan. Onze rechterarm leggen we over de hals om zo de halster vast te nemen.We schuiven deze voorzichtig over zijn neus en terug; opnieuw belonen. Herhalen tot de halster helemaal goed zit.. Sluit de bovenkant en daarna het haakje  aan de zijkant. We blijven belonen voor elke medewerking van de ezel. Tip: bevestig op voorhand al het leidtouw aan de halster. Zo kan je vermijden dat hij het eventueel op een lopen zet van zodra hij de halster aan heeft. Aan de halster afdoen besteden we evenveel tijd als aandoen. Ook hier gaan we voorzichtig te werk en wordt goed gedrag beloond! Om veiligheidsredenen laten we de ezel niet op de weide met zijn halster aan. Het risico dat hij blijft haperen is nooit uitgesloten! Halsters zijn verkrijgbaar in verschillende maten en materialen. Bij ezeltjes gebruiken we meestal maat " pony" of bij kleinere soorten een  "veulenhalster". Uiteraard is het de bedoeling dat een halster comfortabel rond het hoofd van de ezel zit.  Een te spannend exemplaar kan voor wrevel zorgen bij de ezel. Te los geef je hem de gelegenheid om er zich uit te wurmen. De oren van de ezel zijn zeer gevoelig. Bij het halsteren houden we daar rekening mee door ervoor te zorgen dat deze niet ruw platgedrukt worden. Een zachte oormassage kan in dit geval wonderen doen!

Het filmpje hieronder toont aan dat eenmaal de ezel het gewoon is, halsteren zeker geen probleem meer is...

Laat regelmatig je ezel eens aangebonden staan. Het lijkt heel normaal maar ezels die hier niet mee vertrouwd zijn kunnen heftig tekeer gaan wanneer ze vast gezet worden. Laat nooit je ezel alleen! Zorg dat hij niet in het touw verstrikt kan raken maar ook voldoende bewegingsruimte heeft. Iemand vertelde me dat zijn ezel zich per ongeluk met het touw verhangen had.. Hij had de ezel aangebonden omdat de omheining stuk was. Jammer genoeg werd het ezeltje eventjes alleen gelaten, de gevolgen waren verschrikkelijk! Aangebonden staan doen we niet alleen voor minder leuke dingen zoals dierenarts, hoefsmid enz.. Maak van de gelegenheid gebruik om je ezel te borstelen of te knuffelen. Zo ervaart hij dat stilstaan ook positief kan zijn! Onderschat de kracht van een ezel niet! Maak hem daarom vast aan een stevige paal of muur.

Op wandel met je ezel... Het lijkt simpel maar het vraagt wel wat werk en tijd vooraleer je ezel als een voorbeeldige metgezel naast je stapt. Oefen hiervoor best op een vertrouwd, omheind terrein. Eerst en vooral moet de ezel leren meestappen aan het touw dat aan de halster bevestigd wordt. Zorg ervoor dat hij dit leuk vindt door hem te belonen wanneer hij gewillig vooruit stapt. Begin met kleine afstanden en hou er rekening mee dat de ezel het soms zal vertikken om verder te stappen. In dit geval probeer je hem in beweging te krijgen door in een andere richting te stappen: van links naar rechts of omgekeerd.  Oefen tijdens het wandelen geen onnodige druk uit op je ezel door het touw strak te houden. Losse touw als het goed gaat, strakke touw om te corrigeren!  De kans dat je ezel het op een lopen zet is er altijd. Draai daarom het touw nooit rond je hand! De bedoeling is dat onze ezel netjes naast ons stapt. Maakt hij aanstalten om je voorbij te lopen; zwaai met een fijn stokje, zweepje of het uiteinde van het touw voor zijn neus om hem af te stoppen. Onmiddellijk rechtsomkeer maken is ook een optie! Laat de ezel nooit eten onderweg. Dit is een slechte gewoonte die hij moeilijk zal afleren. Vergeet niet dat je ezel moet socialiseren met dingen en geluiden die hij tijdens de wandeling zal ontdekken. Hierbij denken we aan fietsers, bromfietsen, auto's enz.. Bovendien zijn ezels nieuwsgierig en moeten we ze de tijd geven om hun omgeving waar te nemen. Neem dus rustig de tijd en je zal merken hoe ontspannend en rustgevend een wandeling met je ezel kan zijn. Toch zijn er ook ezels die absoluut niet geschikt zijn als wandelezel. Hier spreken we dan over ezeltjes die niet graag hun eigen omgeving verlaten of te vlug schrikken en panikeren. Met een koppige ezel op wandel is ook geen pretje maar daar kan aan gewerkt worden! Neem vooraleer je op de openbare weg komt met je ezel eens contact op met je verzekeringsmakelaar. Die zal je vertellen in hoeverre je verzekerd bent als je ezel tijdens de wandeling schade aanricht of een ongeval veroorzaakt. Dit is evenwel een doemscenario maar ook ezels kunnen eens door het lint gaan! Neem altijd wat wortelschijfjes mee om je ezel onderweg te belonen als hij zich flink gedraagt. Krab na elke wandeling de hoeven uit om zo eventuele steentjes te verwijderen. 

WANDELEN MET MEERDERE EZELS

Heb je twee ezels dan zal je vlug merken dat een wandeling met één van beiden problemen kan geven. Ezels zijn soms echt onafscheidelijk. De achterblijvende ezel jammert voor twee, de ezel waar je op wandel mee wil gaan weigert om mee te stappen. De achterblijver opsluiten in de stal maakt het alleen maar erger. Dit probleem kunnen we oplossen door met beide ezeltjes op wandel te gaan. Zoek in het begin een tweede begeleider die kan/wil meegaan. Het wandelen zal, als het van de ezeltjes afhangt, makkelijker gaan. Ze gaan ook hier zelf de rangorde bepalen: de zelfzekere ezel loopt voorop, de twijfelaar en schrikkepiet zal volgen. Ook al stappen de ezeltjes perfect mee, twee begeleiders verminderen het risico om de controle over de dieren te verliezen. Veiligheid voor alles! Heb je meerdere ezels dan wordt wandelen met één ezel makkelijker. Geen eenzame achterblijvers, tenzij de vriendschapsband met één van... heel erg groot is.